"உண்டான காயம் இங்கு தன்னாலே ஆறிப்போனமாயமென்ன பொன் மானே பொன் மானேஎன்ன காயம் ஆன போதும், என் மேனி தாங்கிக் கொள்ளும்உந்தன் மேனி தாங்காது செந்தேனே.....
எந்தன் காதல் என்னெவென்றுசொல்லாமல் ஏங்க ஏங்க அழுகை வந்ததுஎந்தன் சோகம் உன்னைத் தாக்கும்எண்றெண்ணும் போது வந்த அழுகை நின்றதுமனிதர் உணர்ந்து கொள்ள இது மனிதக்காதல் அல்லஅதையும் தாண்டி புனிதமானது...."
Oh where, Oh where...
Has this beautiful thing called LOVE gone??
